Filed under: Muziek | Tags: 10 op Zondag, Andrew Bird, Daan, dEUS, Hooverphonic, Lalalover, Moiano, Nouvelle Vague, Ozark Henry, The Rolling Stones, Zita Swoon
Nouvelle Vague > Friday Night Saturday Morning
__Een begingeneriek. Een Specials-naar-bossa-bewerking. Een Tatchermaatschappij, cafés die om 2 uur sluiten, wazig gewauwel, vaag gedans en bier, veel bier.
Lalalover > Announcement
dEUS > Sun Ra
__Een herstart. Den Barman schudt je wakker, hij is het de laatste tijd gewoon geworden. Ik vraag me trouwens af hoe het er op 01/10 aan toe zal gaan. Er staan heel uiteenlopende artiesten op de affiche. Hoe staat het met de verdraagzaamheid tegenover artiesten die muziek maken die niet aan je eigen smaak voldoet? Zelf heb ik er ook een dubbel gevoel bij. Als ik de namen die niet in mijn kraam passen ook moet bekijken hoeft het voor mij al niet meer zo hard. Laura Lynn moet/wil ik bijvoorbeeld helemaal niet zien. Het is een beetje schaamtelijk de grenzen van verdraagzaamheid zo tegen te komen.
Daan > Simple
__De kalmte wordt teruggevonden. Een opeenvolging van zinnen die je als messenger-onderschrift kan gebruiken. Mijn favorieten (in volgorde van voorkomen): Don’t cry for me nor Argentina / Don’t mention the wonder of we knowing you / Don’t talk about Mechelen / Open the box with the right side up.
The Rolling Stones > Lady Jane
__De Stones zoals ik ze niet kende, maar wel weet te appreciëren.
Zita Swoon > Individu Animal
__Het is er op deze week in Parijs – op de vooravond van onze nationale feestdag – dan toch nog eens van gekomen. Stef Kamil heeft nog eens meegedaan met dEUS. Fnac organiseert langs de oevers van de Seine (Paris Plage) de laatste jaren een festivalletje. Woensdag was het België-dag met ondermeer Ozark Henry (zie verder), Venus (uit Wallonië), Zita Swoon en dus dEUS (als verrassingsact). Tijdens Suds & Soda kwam Stef Friday’en en bij Pocket Revolution deed hij – net als op de cd – samen met Eva en Kapinga van Radio Candip (en Zita Swoon) mee… en wij hebben dat gemist 
Gelukkig staat er altijd wel iemand met een opnametoestelletje in de buurt en bestaat er nog zoiets als het internet. Ik zou het alleszins wel eens willen horen.
Hooverphonic > 2Wicky
__Afgelopen week kwam deze nog eens langs op m’n iPod. Ik denk dat ze uit de pré-Geike-tijd stamt… en weet wel zeker dat ik van het drumwerk hou, en van het verwaaide – etherisch – koor, en de blazer, …
Moiano > Blood
__Zouden Tom Kestens (Lalalover) en Peter Lesage (Moiano) dezelfde moeder hebben? Hun plaatjes klinken toch alsof ze uit dezelfde buik komen. Beiden zijn niet super te noemen, maar er toch enkele schone nummertjes op. Blood is op dit moment mijn favoriet op het Moiano-album. Lesage is ook pianist bij Flip Kowlier. Misschien moet hij eens een Kowlier-optreden kapen (als is het maar voor 5 minuten) om wat zieltjes/fans voor hem bij te winnen.
Andrew Bird > MX Missiles
__Heerlijke song. Paste ook perfect in het plot. (elke 10 op zondag-lijst moet een verhaal vertellen)
Ozark Henry > Sweet Instigator
__Om eerlijk te zijn, ik heb er geen idee van hoe de muziek die OH voor Birthmarks uitbracht klinkt. Ik sta ook niet echt te springen om die cd’s blind te kopen want The Sailer not the Sea heeft toch niet dezelfde indruk nagelaten als Birthmarks, waar Sweet Instigator ook op staat.
Geef een reactie so far
Plaats een reactie
de Staat 